วันจันทร์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2555

น้ำตกตาดย้อย

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมต้องพานาฟต้าไปทริปน้ำตก ถึงแม้ว่าค่าฝุ่นละออกที่เชียงใหม่จะกลับมาสู่ภาวะวิกฤตอีกครั้งหลังจากที่ค่าลดลงจะอากาศดีได้เพียงแค่ 3 วัน ที่ต้องพานาฟต้าไปเที่ยวน้ำตกนั้นเพราะว่าสัญญากับเค้าไว้ว่าถ้าเป็นเด็กดีช่วยป่าป๊ารดน้ำต้นไม้ทุกวัน จะพาไปเที่ยว แล้วนาฟต้าก็ทำได้ตามสัญญาจริงๆออกมารอรดน้ำต้นไม้ติดกันเกิน 5 วันทีเดียว ผมจึงเลือกน้ำตกที่ไม่ไกลจากบ้านนัก เป็นน้ำตกที่อยู่เส้นทางเดียวกับที่ผมต้องขึ้นไปที่สวนเป็นประจำ ชื่อว่า "น้ำตกตาดย้อย" เราออกจากบ้านกันประมาณ 9 โมงเช้าครับ ออกมาตามถนนเชียงใหม่-หางดงจนถึงสี่แยกสะเมิง แล้วก็เลี้ยวขวาขึ้นไปทางเส้นสะเมิงครับ จากสี่แยกสะเมิงขับขึ้นไปบนภูเขาจนถึงปากทางเข้าน้ำตกเป็นระยะทาง 13 กิโลเมตรครับ เมื่อขับผ่านรีสอร์ทบ้านกลางดอย ก็ให้ชิดซ้ายเลยรีสอร์ทมานิดเดียวก็จะมีลานจอดรถที่เป็นดินลูกลังอยู่ไว้ให้นักท่องเที่ยวมาจอดครับ วันที่เราไปกันนี้ไม่มีรถอยู่เลยซักคันเดียว พวกเราก็จอดรถแล้วก็หิ้วกระเป๋าเดินข้ามถนนมา ก็จะเห็นป้ายไวนิลเป็นชื่อน้ำตกตาดย้อยอย่างที่เห็นในรูปครับ เดินข้ามสะพานไม้ไผ่ไปก็จะเป็นทางเดินเข้าน้ำตกมีต้นไผ่ขึ้นตลอดสองข้างทางสวยมากครับ
ถึงแล้วครับทางเข้าน้ำตกตาดย้อย หมู่ 4 ตำบลบ้านปง อำเภอ หางดง


สังเกตรีสอร์ทบ้านกลางดอยไว้ครับ เลยไปนิดหน่อยจะมีลานจอดรถ

ภาพบรรยากาศทางเดินเข้าไปน้ำตก

จากปากทางเข้าน้ำตก เดินเลาะลำธารมาเรื่อยๆใช้ระยะเวลาเดินเท้าแบบเดินไปหยุดเล่นไปก็ประมาณ 5 นาทีครับ จะเห็นทางเดินลงแบบคดเคี้ยวและชันนิดหน่อย ภรรยาผมก็เดินลงแบบกล้าๆกลัวๆ แต่ก็ลงมาได้สำเร็จครับ เมื่อลงมาถึงด้านล่างจะเห็นน้ำตกอยู่ทางขวามือ เสียงน้ำตกจะดังมาพร้อมกับลมเย็นฉ่ำ และละอองน้ำที่ทำให้สดชื่นมากๆ

น้ำตกตาดย้อยช่วงเดือนมีนาคมนี้น้ำจะไม่มากไม่น้อยไป กำลังดีสำหรับลงไปเล่น

ถึงแล้วครับ น้ำตกตาดย้อย

นาฟต้าสนุกสนานกับการเดินป่าไปตลอดทางจนถึงน้ำตกเลยครับ

ที่น้ำตกไม่มีใครอื่นเลยครับรู้สึกเป็นส่วนตัวมากๆ ผมชวนนาฟต้าดูรอบๆน้ำตก เดินหาลูกอ๊อด (แต่ไม่เจอเลยซักกะตัว) และดูแมลงที่ผิวน้ำครับ จากนั้นผมก็ลงมือถ่ายรูปเล่นกับนาฟต้าเมื่อถ่ายรูปกันไปซักพักนาฟต้าก็เริ่มถอดเสื้อครับ คงทนไม่ไหวครับอยากเล่นน้ำมาก ภรรยาผมก็เลยรีบช่วยนาฟต้าเปลี่ยนชุด แล้วก็ลงไปเล่นน้ำกันครับ น้ำเย็นจับจิตนาฟต้าสะดุ้งตอนแรกที่สัมผัสน้ำ แต่ก็ไม่ถอยครับเดินตามผมลงไปเล่นในน้ำเล่นไปซักพักก็ชินกับน้ำและไม่รู้สึกว่าหนาวครับ น้ำใสมาก แต่ทรายไม่ค่อยละเอียด ส่วนใหญ่เป็นก้อนกรวดเล็กๆนาฟต้าก็ตัดกรวดตักทรายเล่นลืมเวลาไปเลย จนภรรยาผมตะโกนเรียกให้ขึ้นเพราะเล่นกันมาเกือบชั่วโมงแล้วกลัวนาฟต้าไม่สบาย นาฟต้าเองก็คงเหนื่อยเพราะว่ายอมขึ้นจากน้ำแต่โดยดี ถ้าอยู่ที่เชียงใหม่ แถวๆหางดงผมอยากชวนให้ลองมาเที่ยวที่น้ำตกนี้ครับ อาจจะไม่ใช่น้ำตกใหญ่ที่มีชื่อเสียง แต่ก็ให้ความรู้สึกถึงธรรมชาติและผ่อนคลายมากๆครับ

น้ำเย็นฉ่ำ ใสสะอาดมากครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น