ก้อนเมฆในจินตนาการ

ระหว่างวันในช่วงฤดูฝนของเชียงใหม่ ก็ยังพอมีท้องฟ้าที่แจ่มใสให้เห็นกันอยู่บ้าง วันนี้ช่วงกลางวันหลังจากที่พานาฟต้าไปส่งของด้วยกันมา ผมกับนาฟต้าก็ขับรถกลับบ้านโดยอาศัยเส้นทางวงแหวนรอบ 2 ช่วงผ่านเขตป่าแดด ผมมองไปเห็นท้องฟ้าสีฟ้าสดใสเป็นพิเศษ เลยเรียกให้นาฟต้าดูแล้วพูดว่า นาฟต้าดูสิครับวันนี้ท้องฟ้าสวยจังเลย นาฟต้ามองขึ้นไปผ่านกระจกด้านหน้ารถแล้วก็พูดว่า ป่าป๊าดูนั่นสิมีหนูด้วย แล้วก็ชี้ไปที่ก้อนเมฆให้ผมดู ผมเห็นแล้วก็สงสัยว่าแกจินตนาการอย่างไร เลยจอดข้างทางนั่งดูก้อนเมฆกับลูกชายซะเลย พร้อมทั้งถ่ายรูปเก็บไว้มาเล่าให้แฟนผมฟังด้วยครับ

ก้อนเมฆตัวแรกที่นาฟต้าชี้ให้ดูโดยที่แกจิตนาการเป็นหนู ผมก็ซักไซ้ไล่เรียงจนได้ความว่า เป็นหนูตัวผู้ที่หันหน้าไปทางด้านขวากำลังกระโดดยกก้นสูงๆ (ผู้อ่านทุกท่านช่วยจินตนาการไปด้วยนะครับ เพื่อความเพลิดเพลิน) ผมก็สันนิฐานต่อไปว่าเมฆลายบางๆสองเส้นด้านซ้ายคงเป็นขาหลังของหนู

หนูของนาฟต้า กำลังหันหน้าไปทางด้านขวา และกระโดดยกก้นด้วย

ผมถามนาฟต้าต่อว่านอกจากหนูแล้วมีสัตว์อย่างอื่นอีกไหม นาฟต้าก็หันซ้ายหันขวาไปเจอเมฆอีกก้อนแล้วก็บอกผมว่า นั่นไงช้าง ผมมองตามไปทางที่นาฟต้าชี้ก็เห็นได้ทันทีว่าเมฆก้อนไหนคือช้าง ผมว่าอันนี้เค้าจิตนาการได้เหมือนกว่าเมฆก้อนแรกครับ แต่ผมก็ถามต่อให้แน่ใจ จนได้ความว่า เมฆก้อนนี้นาฟต้าจิตนาการให้เป็นช้างงวงยาวๆ มีหางอันเล็กๆ กำลังกระโดดเหมือนกับหนูครับ

ช้างของนาฟต้า กำลังหันไปทางด้านขวามีงวงยาวๆ และกระโดดอยู่

เมฆก้อนสุดท้ายที่นาฟต้าชี้ให้ดู ก็คือเต่านั่นเองครับอยู่ไกลไปหน่อย แต่ก็พอจะดูออกว่าเป็นเต่า นาฟต้าเล่าให้ฟังว่าเป็นเต่าหัวโตที่หันไปทางขวา แล้วก็เดินช้าๆ เท่าที่ผมสังเกตคือทุกตัวหันไปทางขวาหมดเลยไม่รู้ว่าเป็นเพราะบังเอิญหรือว่านาฟต้าจงใจให้มันเดินทางไปด้วยกันหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ เราไม่ได้ตามพวกมันไป แต่ผมกับลูกชายกำลังมุ่งหน้ากลับบ้านไปทานอาหารกลางวันเพราะว่าหิวโซกันสุดๆ

เต่าตัวน้อยของนาฟต้า เดินต้วมเตี้ยมไปทางด้านขวา